تکرار
نمایشگاه انفرادی نیوشا برائی۱۹ شهریور تا ۲ مهرماه ۱۴۰۰«تکرار، جامهای است که هرگز کهنه نمیشود و از بین نمیرود. راحت است و بر قامت تو دوخته، نه تنگ است و نه گشاد.»
سورن کیرکگور
مقولهی تکرار در طول تاریخ هنر ایران به دفعات در تزئینات معماری، ادبیات و موسیقی به کار گرفته شده است.
موسیقی به عنوان امری انتزاعی و به دلیل گرایش شخصی من به انتزاع، شروع کننده کارهای این مجموعه بود. کار کردن با الگوهای تکرارشوندهی تصویری در فضایی شبکهبندی شده و مشخص بستری برای تفکر و تأمل فراهم میکند. همگامی این رفتار با حساسیت و ظرافت بالای اجرای تصویر و طولانی بودن دورهی تولید اثر به ذهنم نظم میدهد. ساختار ترکیببندی کارها بیشباهت به ساختار موسیقی نیست، گاه مجموعهای از فرمها تداعیکنندهی یک صداست و گاه یک خط.
–
نیوشا برائی
شهریور ۱۴۰۰
نیوشا برائی متولد ۱۳۷۷ ارومیه و دارای مدرک کارشناسی مجسمهسازی از دانشگاه تهران است.
مجموعهی «تکرار» اولین نمایشگاه انفرادی و اولین همکاری تکنفرهی نیوشا با گالری این/جاست. این مجموعه شامل بیستوچهار نقاشی روی مقوا در ابعاد متفاوت است که با تکنیک گواش و کلاژ اجرا شدهاند.
در ابتدا ما با نقاشیهایی هندسی روبرو میشویم که به نظر شبیه هم، ساده ولی در عین حال پیچیده هستند.
نیوشا نوازندهی ویولنسل و فلوت است و موسیقی بخش مهمی از زندگی روزانهی اوست. همزمان با شنیدن موسیقی فرمهایی در ذهن او تشکیل میشد. فرمهایی انتزاعی که هندسی و تقسیمبندی شده بودند. او تصمیم گرفت که این موتیفها را با ابزار نقاشی اجرا کند. به مرور به فرمهای ایرانی مانند کاشیهای قاجاری، موتیفهای گلیم و قالی و حتی جزئیاتی از معماری گرایش پیدا کرد و از آنها در کارهایش استفاده کرد.
نیوشا دربارهی ترکیب هنر ایرانی با موتیفهای هندسیاش میگوید: «مهمترین ویژگی هنر ایرانی برای من حساسیت و ظرافتی است که در همهی شاخههای هنر ایرانی هست، چه هنرهای تصویری چه موسیقی و ادبیات. این ظرافت رو با جدولی با تقسیمات خیلی کوچک و با انتخاب متریالی که حساسیت اجرا را کنترل میکند (گواش) وارد کار کردم.»
