مجموعهی «نسخههای مندرس» دهمین نمایشگاه انفرادی و اولین همکاری تک نفرهی نگار با گالری این/جاست.
این مجموعه شامل چهار بخش میشود. پارچهها، عکاسی از جزئیات پارچهها، گلها و گیاهان چیدمانشده و تصاویری از نقاشیهای عمارت عالیقاپوی اصفهان. در واقع او به سراغ سه موضوع رفته است: پارچه، گل و گیاه و معماری.
شروع کار با پارچههای مندرس بود که یا به دلیل گذر زمان و یا به دلیل آفت در مسیر نابودی بودهاند. بازدید او از باغهای ایرانی و مشاهدهی درختانی که دچار آفت شده بودند، منجر به عکاسی چیدمانی از گلها و گیاهان شد.
بخشی از آثار او برداشتی از تصاویری از شاهکارهای نگارگری است که بر روی پارچه چاپ کرده و در روند اضمحلالی خودخواسته تصاویر را از آن خود کرده است. همزمان با این دغدغهها، سفر به اصفهان و بازدید از عمارت عالیقاپو منجر به عکاسی از نقاشیهای دیواری شد که یا به علت گذر زمان از بین رفته بودند یا توسط انسان مخدوش شده بودند.
نگار در این مجموعه توجه ما را به میرا بودن در گذر زمان و یا توسط دخالتهای انسان جلب میکند.
نسخههای مندرس
با اعتقاد به این امر که اسناد تاریخی، هویت و شیوهی تفکر مردمان هر سرزمین را در خود به همراه دارند در طول زمان تلاش بسیاری برای حفظ و مراقبت از آنچه از گذشته به یادگار مانده میشود. اسناد و میراث تاریخی در گذر زمان دائما با پدیدهی زوال، نابودی یا محو شدن و تغییر شکل دست و پنجه نرم میکنند.
تلاش برای پیشگیری و نگهداری از چیزهایی که زمانی زاده شدهاند که به شکل طبیعی یا گاهی غیر طبیعی در مواجهه با گذر زمان فرسوده یا فنا شوند کار بسیار سخت و پیچیدهای است.
محافظت، نگهداری و محبوس نگهداشتن اشیا و کتب در ویترین موزهها و گنجینهها، آگاهی ما برای مقاومت در برابر میرایی و تخریب آنها است; تخریب در برابر موریانههایی که اگر به کتابخانهای راه یابند یک شبه تمام برگهها و تصاویر آنها را به تلی خاک تبدیل میکنند یا با جویده شدن آرام آرام تاروپود در هم تنیدهی پارچهی ابریشمی و زر بافت ذره ذرهی آن را از هم میدرند. راه پیدا کردن رطوبت به گنجینهای تمام رنگ و لعاب اشیا را در خود حل میکند
گاهی آفات به جان بناها و باغها هم میافتند و به مرور زمان موجب تغییر فرم و ساختار و تخریب آنها میشوند و جنگها هم که همیشه تهدید جدی برای میراث بشر بودهاند و سرعت این تخریب را بیشتر کردهاند.
در این مجموعه، بخشی از اسناد تاریخی را بازتولید کردهام که با دخل و تصرف و خودخواسته دچار تغییر و تخریب در ساختار و فرم شدهاند و بخشی دیگر ثبت و تصویر کردن آن زوالی است که بر سر اسناد و مدارک تاریخی و در گذر زمان افتاده است.
–
نگار فرجیانی
تابستان ۱۴۰۰
نگار فرجیانی متولد ۱۳۵۶ یزد و دارای مدرک کارشناسی گرافیک از دانشگاه هنر تهران (۱۳۷۹) است.
او هنرمند بینرشتهای است که با بەکارگیری مدیومهای گوناگون در آثارش به نمایش لایەهای مختلف زندگی در فضای خصوصی و عمومی امروز ایران میپردازد. از سال ١٣٩۰ زمینهی اصلی فعالیتهای او مدیریت پروژەهای تعاملی/مشارکتی «منوکسید تهران»، «ساخت چین» و «مقصد مشخص»بوده است.
آثار او در مرکز فرهنگیوهنری دپو استانبول، مرکز هنر معاصر اویازوسکی کَسِل ورشو، گالری ماریان ابراهیم آمریکا و آرتفر آرتیسمیا ایتالیا نمایش داده شده است. همچنین بورس فرهنگی/ هنری پس فردا در شیکاگو و بورس تحصیلی شریل و ریچارد روزدر دانشگاه کالیفرنیا به او تعلق گرفته است.
همکاری او با اپکس آرت نیویورک، گروه تئاتر تجربی کمونا ورشوا لهستان، پروژەهای پرسبوک ٨ و ٩ از دیگر فعالیتهای اوست.او همچنین به دعوت موزه هنر سیاتل، دانشگاه ییل، دانشگاه ماساچوست، دانشگاه کالیفرنیا و سن برناردینو در آمریکا و دانشگاه هنر تهران پروژەهایش را معرفی و ارائه کرده است.